Prior Actions instead of Common Sense.

Έχει γίνει μεγάλη κουβέντα για το πόσο εκβιαστικά και πόσο καταστροφικά είναι τα μέτρα που προβλέπονται από το ΜνημόνιοΙΙΙ.

Έχει προβληθεί κατά κόρον ότι αυτά τα μέτρα είναι καταστροφικά και αυτό υποστηρίζουν και μεγάλοι διεθνούς φήμης οικονομολόγοι.

Έχει περίπου θεωρηθεί ότι πρόκειται περί πραξικοπήματος, και στο πνεύμα και στο γράμμα του.

Έχει δαιμονοποιηθεί και περίπου εμφανίζεται ως το τέλος της χώρας.

Η προσωπική εκτίμηση του γράφοντος είναι ότι το ΜνημόνιοΙΙΙ, περιέχει σειρά προβλέψεων που θα έπρεπε να έχουν υλοποιηθεί από το 2010. Φτάσαμε 5χρόνια μετά να συζητάμε για το προφανές. Να υλοποιήσουμε αυτά που υπογράψαμε πρίν 5χρόνια. Μέσα από τις δικές μας παλινωδίες και καθυστερήσεις, κερδίσαμε... το να έχουμε χάσει πολύ ουσιαστικό και παραγωγικό χρόνο. 

Χάσαμε το να έχουμε μεταρρυθμίσει το κράτος μας σε μια κατεύθυνση που να εξασφαλίζεται η αποφυγή τέτοιων φαινομένων στο μέλλον. Το μόνο που κάναμε 5χρόνια τώρα είναι απλά να περιορίζουμε τις «θερμίδες» της «δίαιτάς» μας. Ενώ θα έπρεπε να έχουμε αλλάξει την ίδια τη δίαιτα. Το βαθύτερο και ουσιαστικό πρόβλημά μας ήταν στην ποιότητα και τη «θερμιδική αξία» της δίαιτας και όχι στις «θερμίδες» αυτές καθαυτές.  

Έτσι πράγματα αυτονόητα…κοινής λογικής, για όλο τον υπόλοιπο κόσμο, αποτελούν αντικείμενο των προαπαιτουμένων. Ιδού λοιπόν μια αποτίμηση-σχολιασμός, σύνδεσης των προαπαιτούμενων με την κοινή λογική.

Διεύρυνση της φορολογικής βάσης

Common Sense: Δεν είναι κοινή λογική, το ότι πρέπει να μαζευτούν χρήματα από τη φοροδιαφυγή; Δεν πρέπει να διευρυνθεί η φορολογική βάση για να μην την πληρώνουν πάντα οι ίδιοι; Γιατί δεν έγινε 5χρόνια τώρα; Τι έγινε στους τελευταίους 5μήνες στην κατεύθυνση της πάταξής της; Τίποτα. Μια κυβέρνηση (ακόμα) που έχει και ιδεολογική αντιπαλότητα με τους έχοντες και κατέχοντες, δεν έκανε τίποτα. Γιατί να μας πιστέψουν οι δανειστές ότι μπορούν να την πατάξουμε;

Αποτέλεσμα; Prior Actions: Η μετακίνηση της πλειοψηφίας των αγαθών σε υψηλότερη κλίμακα ΦΠΑ για να συγκεντρωθούν πόροι που αλλιώς δεν θα ήταν εφικτό να εισρεύσουν στα κρατικά ταμεία. Και τι λέει η συμφωνία; Ότι αν το Ελληνικό κράτος τα καταφέρει με την πάταξη της φοροδιαφυγής, προϊόντα και υπηρεσίες που μετατάχθηκαν σε υψηλότερους δείκτες, θα επανέλθουν εκεί που ήσαν.

Επιτάχυνση στην απονομή της δικαιοσύνης

Common Sense: Δεν είναι κοινή λογική, η δικαιοσύνη να επιλαμβάνεται υποθέσεων σε εύλογο χρόνο από τη στιγμή που οι αντίδικοι καταφεύγουν σε αυτή; Οι μακρές και ατέρμονες διαδικασίες αποτελούν μέρος του Ελληνικού Συστήματος απονομής δικαιοσύνης. Κάτι που δημιουργεί πεποίθηση ατιμωρησίας και επιβαρύνει το ήδη βαρύ σώμα της Ελληνικής κοινωνίας.

Αποτέλεσμα; Prior Actions: Μας επιβάλλεται άμετρα και ετσιθελικά, μια ατζέντα μεταρρυθμίσεων του δικονομικού κώδικα με μόνη οπτική την οικονομική του αποτελεσματικότητα.

Προστασία πρώτης Κατοικίας

Common Sense: Δεν είναι κοινή λογική, ο έχων ένα ικανοποιητικό ετήσιο οικογενειακό εισόδημα να μην προστατεύεται από μια γενική –και ως εκ τούτου ισοπεδωτική και ως εκ τούτου άδικη- αμνηστία της πρώτης κατοικίας του; Κάτι τέτοιο δημιουργεί στρεβλώσεις και βγαίνουν τα χειρότερα χαρακτηριστικά της φυλής. Όταν καλύπτεις τον μπαταχτσή, ποιο είναι το μήνυμα που στέλνεις στους συνεπείςς πολίτες;

Αποτέλεσμα; Prior Actions: Μας επιβάλλεται ότι ο έχων ετήσιο οικογενειακό εισόδημα (π.χ.) 50.000€ και άνω, και αντικειμενική αξία άνω των 200.000€ δεν θα προστατεύεται.

Βιωσιμότητα Ασφαλιστικού Συστήματος

Common Sense: Δεν είναι κοινή λογική, να επιδιώκεται η βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος; 

Τι κάναμε τα 35 τελευταία χρόνια; Δημιουργούσαμε το πρόβλημα με συνταξιούχους των 50 και 55ετών. Και τι κάναμε τις 2-3φορές που κάποιος αρμόδιος υπουργός κινήθηκε στη σωστή κατεύθυνση; Το μόνο που δεν κάναμε, ήταν να τους θανατώσουμε δια λιθοβολισμού στο Σύνταγμα. Είναι δυνατόν ένας εργαζόμενος να εισπράττει σύνταξη για 35χρόνια; Είναι δυνατόν ποτέ αυτό το σύστημα να επιβιώσει; 

Κάναμε κάτι ουσιαστικό τα τελευταία 5χρόνια εκτός από το να περικόπτουμε συντάξεις; Όχι. Μόνο κόβαμε το μηνιαίο κόστος. Δεν μεταρρυθμίζαμε. 

Κάναμε κάτι τους τελευταίους 5μήνες στην κατεύθυνση του εξοθρολογισμού; Όχι. Ακόμα και τώρα, η πρότασή μας ήταν, οι Δ.Υ. να βγαίνουν στη σύνταξη στα 62 τους και οι ιδιωτικοί στα 67 έτη τους. Ήταν προφανές ότι δεν έχουμε καταλάβει τίποτα.

Αποτέλεσμα; Prior Actions: Μας επιβάλλεται άμεσα η νομοθέτηση μέτρων που καθιστούν την πρόωρη συνταξιοδότηση, οικονομικά ασύμφορη, ενώ παράλληλα μπαίνουμε στη συζήτηση για την δομική αλλαγή του συστήματος.

Ανεξαρτησία ΕΛ.ΣΤΑΤ.

Common Sense: Δεν είναι κοινή λογική ότι ο εποπτικός φορέας που θα μετράει τα μακροοικονομικά μεγέθη της οικονομίας δεν πρέπει να είναι εξαρτώμενος από την εκάστοτε κομματική εξουσία; Σάν 'πως αυτός ο αόρατος δεσμός μεταξύ της οδού Νίκης(Υπ.Οικ.) και της τότε Στατιστικής Υπηρεσίας, δεν στήριξε τον μύθο της υγιούς οικονομίας, που θα έμπαινε με το σπαθί της στην ΟΝΕ; Ο ίδιος αόρατος δεσμός δεν ήταν που έστελνε ψευδή στοιχεία για το έλλειμμα της Κεντρικής Κυβέρνησης επι Κώστα Καραμανλή και εμφάνιζε 3,5%, αντί του αληθούς 12%; Ακόμα και σήμερα οι παρεμβάσεις της εκτελεστικής εξουσίας δε υπάρχουν;

Αποτέλεσμα; Prior Actions: Μας επιβάλλεται άμεσα η διασφάλιση της πλήρους νομικής ανεξαρτησίας της ΕΛΣΤΑΤ.

Το τραπεζικό κεκτημένο της ΕΚΤ

Common Sense: Δεν είναι κοινή λογική ότι η Συνθήκη για τη Σταθερότητα του Χρηματοπιστωτικού Συστήματος της Ευρωζώνης (που μεταξύ άλλων προστατεύει τις καταθέσεις μέχρι του ποσού των 100χιλ €) θα γινόταν και Εθνικό κεκτημένο, όπως έχει ήδη γίνει στις υπόλοιπες χώρες του Ενιαίου νομίσματος;

Αποτέλεσμα; Prior Actions: Μας επιβάλλεται η άμεση έγκρισή του και από το Ελληνικό Κοινοβούλιο.

Για όλα αυτά που αποτελούν προαπαιτούμενα για να μπούμε στο κυρίως «γεύμα» των μεταρρυθμίσεων, διερράγη η Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, ο πρωθυπουργός είναι έρμαιο της αντιπολίτευσης, και πολλά άλλα που αν δεν ζούσαμε τραγικές στιγμές, θα μπορούσαμε να γελάμε.

Είναι να απορεί κανείς, πως μπορεί να συνεννοηθεί ο κοινός νούς με αυτούς που θεωρούν τα παραπάνω -λίγο ως πολύ- «απ’ τον Άρη» όταν σε λίγο θα πρέπει να νομοθετηθούν και άλλα προφανή μέτρα, αλλά που αυτά έχουν να κάνουν και με τις ιδεολογικές αφετηρίες και τα μικροσυμφέροντα επιμέρους κοινωνικών και επαγγελματικών ομάδων. 

Πώς θα συμφωνήσουμε για θέματα όπως η απελευθέρωση αγορών για να περιοριστεί το κόστος των παρεχόμενων υπηρεσιών και προϊόντων, η αποκρατικοποίηση του διαχειριστή της Ηλεκτρικής Ενέργειας από τον εναγκαλισμό της ΔΕΗ, η δημιουργία δομών αξιολόγησης του προσωπικού του κράτους, η αποκομματικοποίηση του κλπ

Φοβάμαι πως όσο η κυρίαρχη, στην κοινωνία, αντίληψη περί του προφανούς, βρίσκεται σε τέτοια αντιδιαστολή με αυτό που κυριαρχεί ως προφανές σε όλο τον δυτικό κόσμο, θα έχουμε πάντα ανάγκη κάποιον «επιστάτη».

Έτσι θα επιβεβαιωθεί ότι για ακόμα μια φορά ζούμε Ιστορίες Ελληνικής Τρέλας.