Να μετρηθούμε βρε παιδιά, να μετρηθούμε...

Το 2004, είχαμε εκλογές και ο νικητής των εκλογών κος Κωστάκης Καραμανλής, ως σημαιοφόρος της επανίδρυσης του κράτους θα έκανε πολλά για τον περιορισμό και τη σπατάλη στο δημόσιο. Ο απαίδευτος και μικρόνους Ελληνικός λαός, δε διέκρινε ότι η ικανότητα στο διοικείν δεν είναι κληρονομικό χάρισμα από θείους. 

Και έτσι επί του ανιψιού, όχι μόνο δε μίκρυνε το κράτος, αλλά μεγάλωσε τόσο που τα δις του δημοσίου τομέα, μεγεθύνθηκαν σε ποσοστό 40% σε 6 χρόνια. Και ο χρόνος κύλησε και ο -μην ξεχνιόμαστε απαίδευτος και μικρόνους - Ελληνικός λαός, εμπιστεύθηκε ένα άλλο δυνατό DNA της πολιτικής ζωής. Αυτή τη φορά, το σπέρμα του Ανδρέα, αποφασίστηκε να αναλάβει να "μοιράσει τα λεφτά που υπήρχαν".

Και ο χρόνος ξανακύλησε, μόνο που η κίνησή του ήταν προς τα πίσω κι όχι προς τα μπρός. Ήταν προς την κατεύθυνση της διόρθωσης και της τιμωρίας. Γιατί πόσο πιό σκληρή μπορεί να είναι η ζωή από το να σου λέει ότι είσαι μια αποτυχημένη κοινωνία; Και ήρθαν οι ξένοι, οι κακοί. Αυτοί οι "ληστές" οι δανειστές.

Μία από τις πολλές απαιτήσεις αυτών των "ελεεινών" των τροϊκανών που μας "ρουφάνε το αίμα", ήταν να μετρηθούμε. Να ξέρει το κράτος, ποιους πληρώνει, πόσο και γιατί; Οι εποχές της μακροημέρευσης των αριθμών χωρίς πάτο, έχει περάσει ανεπιστρεπτί, και πρέπει να "μετρηθούμε". Και τότε είναι που τα πολιτικά μας φυντάνια κοιτάζονταν αμήχανα. Πόσοι είναι ρε παιδιά οι Δ.Υ., πόσοι οι συνταξιούχοι, πόσο κοστίζουν οι γιατροί, οι ενέσεις, οι δάσκαλοι. Πόσοι είναι; Πού; Κενό. Το απλανές βλέμμα του βλαμμένου. 

Έτσι "έκατσε" και μετρηθήκαμε. Και ζήσαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα. 

Έλα μου όμως που δε μετρηθήκαμε παντού. Υπάρχουν κι αλλού "σκοτεινά σημεία" που έλεγε και ο καθηγητής μας της στατιστικής.

Στις εκλογές που έγιναν για την αυτοδιοίκηση πρίν λίγες μέρες, είχαμε την επανάληψη αποτυχίας των δημοσκοπήσεων να προβλέψουν την συμπεριφορά του κοινού. Με αποκορύφωμα, την αποτυχία των exit polls. Εκεί πιά, η αποτελεσματικότητα των δικαιολογιών ελαττώνεται και οι απαντήσεις πρέπει να είναι πειστικές. Προσωπικά έχω τοποθετηθεί και έχω ζητήσει την απαγόρευση δημοσίευσης δημοσκοπήσεων καθ οιονδήποτε τρόπο. Αυτοί που θα τις παραγγέλνουν -γιατί πάντα χρειάζονται στα πολιτικά επιτελεία- θα εγγράφονται σε μητρώο και οι διαρροές θα κοστίζουν σε χρήμα με τσουχτερά πρόστιμα. Κύρια αιτία αυτής της θέσης μου είναι ότι τα δημοσιευμένα αποτελέσματα αποτελούν και χρησιμοποιούνται περισσότερο ως παράγοντες επηρεασμού των ψηφοφόρων και λιγότερο ως εργαλεία καταγραφής των απόψεών τους.  Αλλά αυτό είναι άλλη συζήτηση.

Όμως αυτή η αποτυχία των δημοσκόπων να ανταποκριθούν στον "εμπορικό" τους ρόλο, οδήγησε τον πολιτικό προϊστάμενο του ΥΠ.ΕΣ. σε ένα "πολιτικό" ατόπημα. 

Είναι να απορεί κανείς πώς ο υπουργός εσωτερικών κος Μιχελάκης είχε το θράσος να «βάλει χέρι» στους δημοσκόπους για τα exit polls, όταν αυτός και το υπουργείο του δεν ξέρουν πόσοι πραγματικά είναι το εκλογικό σώμα. Και εξηγούμαι:

Υποτίθεται ότι κατά το ΥΠ.ΕΣ., εκλογείς είναι τα 9.871.733 των εγγεγραμμένων.
Ας κάνουμε την παραδοχή ότι ο πληθυσμός –από την τελευταία απογραφή του 2011- δε μίκρυνε ή και αν μίκρυνε είναι τόσο οριακή η μεταβολή του, που δε μπορεί να αλλάξει τα συμπεράσματα

Από ένα άλλο κρατικό «μαγαζί» συνευθύνης του κου Μιχελάκη (την ΕΛ.ΣΤΑΤ.), μαθαίνουμε ότι το 2011 υπήρχαν στη χώρα 9.903.268 νόμιμοι κάτοικοι όλων των ηλικιών. Μαζί τα νεογέννητα και οι παπουδογιαγιάδες.
Τα απογραφέντα νόμιμα μέλη της χώρας από 0-18 ετών ήταν τότε (το 2011) 2.393.003. Άτομα που δεν έχουν δικαίωμα ψήφου. Σωστά; Σωστά!

Έχουμε δηλαδή 2,4εκ Έλληνες που δεν μπορούν, δεν δικαιούνται να ψηφίσουν. Ήτοι, με απλή αφαίρεση από τον νόμιμο πληθυσμό προκύπτει ότι οι πραγματικά κατέχοντες δικαίωμα ψήφου είναι 7,5εκ άτομα. (9.9-2,4) Από αυτούς δε, πήγαν και ψήφισαν τα 5,97εκ πολίτες.

Δηλαδή κε υπουργέ , τα στοιχεία του υπουργείου σας είναι με απόκλιση 24%. Δε μπορείτε να "παντρέψεις" τον πληθυσμό με τους εγγεγραμένους. Δηλαδή, εκεί που δεν υπήρχαν τροϊκανοί, δε ξέρετε πού πάν' τα τέσσερα. Και έχετε το θράσος να μιλάτε στους δημοσκόπους που βασίζουν τη δουλειά τους, στη δήλωση του κάθε εξερχόμενου του εκλογικού τμήματος;

Για ακόμα μια φορά επιβεβαιώνεται ότι το θράσος του πολιτικού προσωπικού ξεχειλίζει. 

Κύριε υπουργέ, κοίτα να μάθεις πόσοι είμαστε σε αυτό τον τόπο που δικαιούμαστε ψήφου και μετά "επέκρινε" όσο θές, όποιον θεωρείς ανεπαρκή. Όσο τον συναγωνίζεσαι με εξαιρετική επιτυχία, καλό θα ήταν να σιωπάς.

Last but not least: Γιατί το πολιτικό προσωπικό «κλαίει πάνω απ’ το χυμένο γάλα»; Γιατί στήνονται καμπάνιες αντιστροφής της apolitic (υποτίθεται) στάσης των Ελλήνων, αφού μιλάμε για μια πραγματική αποχή της τάξης του 20%; (5,97εκ/7,5εκ=80% συμμετοχή) 

Αν λάβει δε κανείς υπ όψιν του ότι στα 2/3 των δήμων θα επαναληφθούν οι εκλογές και ότι ο δεύτερος γύρος είναι «παντρεμένος» με τις Ευρωεκλογές, κάτι που υποχρεώνει τους πολίτες σε διπλά έξοδα μετακίνησης για τις ιδιαίτερες πατρίδες τους, τότε μάλλον θα πρέπει να πανηγυρίζουν για το επίπεδο της αποχής.
Προφανώς δεν είμαι ευφυέστερος των πολιτικών μας. Άρα, γιατί τέτοια υποκρισία; Γιατί τέτοια έλλειψη κοινής λογικής;