Τα οριζόντια μέτρα μας οδήγησαν στα οριζόντια μέτρα!

Εδώ και 4 χρόνια, οπότε υποχρεωθήκαμε να εξορθολογήσουμε τη λειτουργία-αποτελεσματικότητα και το λειτουργικό κόστος του κράτους, το μόνο που γίνεται με θρησκευτική ευλάβεια, είναι οι δραστικές παρεμβάσεις στο σκέλος του κόστους και όχι στις αιτίες που δημιούργησαν αυτό το κοστοβόρο θηρίο που λέγεται Ελληνικό "Κράτος".

Το απίστευτο πλήθος των νόμων που ψηφίστηκαν και οι αντίστοιχες ερμηνευτικές που εξεδόθησαν, ουδόλως κατάφεραν να αλλάξουν τη συνολική εικόνα παρακμής (δεν αναφέρομαι στην οικονομική) του δημόσιου -και ευρύτερου δημόσιου- τομέα.

Η θρυλούμενη διοικητική μεταρρύθμιση περιορίστηκε στο να μετακινήσει ή στην χειρότερη να "απολύσει" 5-10 χιλ δημοσίους υπαλλήλους. Λές και αυτό ήταν -ποσοτικά- το πρόβλημα της δημόσιας διοίκησης.

Η γραφειοκρατία των  10υπογραφών και των 15 δικαιολογητικών ουδόλως περιορίστηκε.

Ο όγκος της εργασίας των εναπομεινάντων υπαλλήλων δε μειώθηκε ανά "υπόθεση". Έχοντας περικοπεί το εισόδημα των υπαλλήλων και το πλήθος τους ανά τμήμα, χωρίς την αντίστοιχη ανακατανομή αρμοδιοτήτων και γραφειοκρατικών αγκυλώσεων (δικαιολογητικά-σφραγίδες-υπογραφές), το αποτέλεσμα είναι το αυτό. Αντιπαραγωγικό-γραφειοκρατικό δημόσιο με αγενείς -αν όχι επιθετικούς- υπαλλήλους. Οι εξαιρέσεις (ευγενείας και εργατικότητος) απλά επιβεβαιώνουν τον κανόνα

Τα οριζόντια μέτρα περικοπής μισθών-συντάξεων-παροχών και η υπερφορολόγηση ήταν το μόνο που στην πραγματικότητα θα μπορούσαν να κάνουν οι ανίκανοι και κατώτεροι των περιστάσεων πολιτικοί μας ηγέτες. Το σύνολο αυτών με κυβερνητική προϋπηρεσία, ή έχει θητεύσει με "επιτυχία" κάτω από το μοντέλο "όλοι θα πάρετε ότι ζητάτε", ή είναι άπειροι περι το κυβερνείν, αλλά η "σημαία" τους είναι ίδια με αυτών που κυβέρνησαν. 

Επι 10ετίες, το μοντέλο του κράτους βασιζόταν στη φιλοσοφία των οριζόντιων μέτρων. Και εξηγούμαι:

• Όλοι, θα έπαιρναν αύξηση ανεξαρτήτως της συμβολής τους.
• Όλοι, θα προάγονταν στον επόμενο βαθμό λες και είναι στρατιωτικοί.
• Όλοι, επιβραβεύονταν γιατί μας έκαναν την τιμή να πηγαίνουν έγκαιρα στη δουλειά τους.
• Όλοι, έκλεβαν ασύστολα το κράτος (δηλαδή όλους εμάς) με ότι κινητό αναλώσιμο υπήρχε στην υπηρεσία τους. (γραφική ύλη, βενζίνες, ανταλλακτικά, φάρμακα κλπ)
• Όλοι, έβγαιναν στη σύνταξη και έπαιρναν εφ άπαξ έτσι για να τους ευχαριστήσουμε για τη "σκληρή δουλειά".

Τώρα ήρθε η ώρα, αυτό το "όλοι" να το πληρώσουμε όλοι. Γιατί εμείς δεν κάναμε τίποτα για να το αποτρέψουμε. Το εκκρεμές, όταν ταλαντώνεται έχει δύο άκρες στην κίνηση της ταλάντωσής του. Τώρα, κινούμαστε προς την αντίθετη κατεύθυνση από αυτή της τελευταίας 40ετίας. Δε μπορούμε να το σταματήσουμε. Δε μπορούμε να το αποφύγουμε.

Με οριζόντια μέτρα δεχθήκαμε την καταστροφή του πλούτου και του αξιακού υπόβαθρου αυτής της χώρας-με οριζόντια μέτρα θα τα επανακτήσουμε. Τουλάχιστον μέχρι οι πολιτικοί μας ταγοί να αρχίσουν να σκέπτονται με γνώμονα το προφανές και όχι την κομματική τους πελατεία.